Mei Hund hat mir vom Himme geschriem!

 

Geh Fraule, Herle woants doch net,
da Doktor hat für mi ois do.
des Spritzerl war ja glei vorbei,
die Hauptsach war, ös warts dabei.

I wollt euch schnell no eppas fragn,
und dem Herrn Doktor dankschön sagn,
da hat mi, i hab´s gar net gspannt,
der Schlaf gepackt unter deiner Hand.

Und wia! Soo tiaf! Mei war des schee,
koan Hund wia mir kons besser geh.
So wohl, so guat, so hoamlich warm
is mir dann worn in deine Arm.

Jetzt hab i tramt
den Hund der damals mi hat bissn,
hab i fast in der Luft zerrissn,
wenn der mi sicht macht der an bogn,
des könnts mir glauben, des is net gelogn.

Dem gelben Kater bin i nach,
so gschwind war no koa Katz am Dach.
Und statt a Lunga oder Brat
friß i jetzt ausnahmslos Schoklad.

So fein is Fraule in deim Schoß,
geh woan doch net, i schlaf ja bloß.